KÖPRÜDEN ÖNCE SON ÇIKIŞ: RECEP TAYYİP ERDOĞAN;

Bu meselenin Recep Tayyip ERDOĞAN ile ilgisine gelinecek olunursa 2000’li yılların başından 2015 yılına kadar ülke siyasetine fırtına gibi esen Recep Tayyip ERDOĞAN 2015 yılından itibaren sürekli olarak gerilemiştir. Hatta öyle bir aşamaya gelmiştir ki 2023 seçimlerinde iktidar olma şansını bile kaybetmek üzeredir. Tek başına iktidardan koalisyonla bile iktidara gelememe ihtimali gün geçtikçe yükselmektedir. Nitekim günümüz anket şirketleri de bu durumu ortaya koymaktadır.

Peki siyasi yasaklı iken hukuken muhtar bile (Dönemin muktedirlerinin deyimidir) olamayacakken tek başına iktidar oldu mu? Peki 2015 yılında tek başına iktidardayken tüm kamu kurumları kendisi ile senkronize çalışırken neden sürekli olarak gerilemektedir. Bir cümle ile güç yozlaştırır, mutlak güç mutlak yozlaştırır denilebilir ancak biraz daha ayrıntıya girmeyi düşünüyorum. Tabi birden fazla nedeni olduğu da muhakkaktır. Biz sadece bir yönüne değinmeyi düşünüyoruz. Bu mesele ülkenin gündeminde yer alacak olan “Kürt meselesidir.“ Aslında sadece Kürtlerin meselesi değil bu mesele ülkede yaşayan herkesin meselesidir. Zira herkes dolaylı ve doğrudan bu mesele ile alakalıdır. Hiç alakalı değilim diyen insanın bile vergisi hizmetten ziyade güvenlikçi politikalara gittiği için herkes alakalıdır.

Tayyip Erdoğan iktidara geldiği ilk günden sonra bu meseleye insanice yaklaşmış, çözüm için çok ciddi emek sarf etmiştir. Hatta o dönem Kürtlerin bölgelerinde gözle görülür ciddi yatırımlar, teşvikler gelmiş cumhuriyetten 2002 yılına kadar gelen toplam hizmetin birkaç katı 13 yılda yapılmıştır. Bu şekilde sadece Kürt Bölgesi değil ülkenin her yanı devletten ciddi hizmetler görmüştür. Hemen hemen her ile üniversite, havaalanı, yol, okul, yapıldığını hepimiz müşahede ettik. Yine insan hakları demokrasi ve eğitim alanında da ciddi aşamalar kaydedildi. Bu şekilde ülke sürekli ilerleme kaydetti. Ancak 2015 yılından sonra deyim yerindeyse ‘Eski Türkiye’ dönemine geçildi. Yani Tayyip Erdoğan karşı çıktığı tüm yanlışları adım adım yapmaya başladı. Öncelikle kamu kurumlarında liyakat kaldırıldı. Bunun yerine güvenlik araştırması, mülakat denilen özünde yandaş kayırmacılığı(nepotizm) sistemi getirildi. Bundan sonra eğitim ve adalet sistemi çökmeye başladı. Sonra kendisi ekonomiden anlamadığı gibi kendisinin hoşuna giden saçmalıkları söyleyen kişilere ülke ekonomisini teslim etti. Halbuki öncesinde dünya çapında ekonomi alanında saygın olan Mehmet ŞİMŞEK’e ekonomi teslim edilmişti. Ülkenin tamamı şuan Mehmet ŞİMŞEK’i mumla arar olmuştur. En önemlisi de birlikte mağduru olduğu Kürtlerle kavgaya tutuşmuştur. Kürtler ve dindarlar 80 yıldır yönetimden üvey kardeş muamelesi görmüşken 13 yıllık partnerlik 2015 yılından itibaren bitti. Bu kavgaları Kürtleri ciddi anlamda yıprattığı gibi tüm ülkeyi etkiledi. Zira halka hizmet için kullanılması gereken kaynaklar artık kavgada galip çıkmak için kullanıldı. Ve bu durum ülke ekonomini sarsar duruma gelmiştir. Ülke ekonomisi sarsılınca mevcut iktidar da sallanmaya ve hatta yıkılmaya başlandı. Yani artık son uyarı tabelalarını görmeye başladı. Tayyip ERDOĞAN ya tabelalara göre manevra yapacak veya köprüye girecek.

Kürt meselesi sadece Kürtlerin kültürel hak meselesi değildir. Zira güvenlikçi politikalara göre ayarlanmış eğitim, ekonomi, adalet, savunma ve yönetim sistemleri artık akıl ve mantık kuralları ile bilimin kabul ettiği şekilde ayarlanacağı için tıpkı 2002-2015 yılları arasında kendiliğinden bir başarı hikayesi oluşacaktır. Zaten milletin de iktidara gelecek olan partiden beklentisi ve oy vereceği şey de budur.

Son olarak Tayyip ERDOĞAN ya keskin bir manevra yapıp sorunları çözmeye yönelecek ya da 2023’te muhalefet koltuğuna oturup muhalefet eder.